ผลของการใช้สารสีเหลืองจากแหล่งต่าง ๆ ต่อคุณภาพซากไก่เบตง

Abstract

ไก่เบตงมีชื่อเสียงด้านความอร่อย เนื้อมีลักษณะนุ่ม ไขมันน้อย และหนังบางมีสีเหลือง จึงมีการนำวัตถุดิบหาได้ใน ท้องถิ่นมาผสมในอาหารไก่เบตงเพื่อเปรียบเทียบการใช้สารสีเหลืองจากแหล่งต่าง ๆ ต่อคุณภาพซากไก่เบตง อายุ 2-4 สัปดาห์ จำนวน 120 ตัว ใช้แผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์ (CRD) แบ่งไก่ออกเป็น 4 ทรีตเมนต์ ๆ ละ 3 ซ้ำ ๆ ละ 10 ตัว แต่ละกลุ่มได้รับอาหารสำเร็จรูปทางการค้าเสริมด้วยขมิ้น ฟักทอง และสีผสมอาหาร จากการศึกษาพบว่า ไก่เบตงกลุ่มที่ได้รับการเสริม ขมิ้นมีเปอร์เซ็นต์ซากสด เปอร์เซ็นต์ซากเย็น เปอร์เซ็นต์เครื่องในรวม สีหนังส่วนหน้าอก เปอร์เซ็นต์การสูญเสียน้ำระหว่าง กักเก็บ ค่าแรงตัดผ่านเนื้อสด และเนื้อต้มดีกว่ากลุ่มที่เสริมฟักทอง สีผสมอาหาร และกลุ่มควบคุม โดยไม่มีความแตกต่างกัน ทางสถิติ (p>0.05) นอกจากนี้คุณภาพสีเนื้อส่วนหน้าอกของไก่เบตงที่ชำแหละเมื่ออายุ 24 สัปดาห์พบว่า สีเนื้อส่วนหน้าอก ของไก่เบตงกลุ่มที่ได้รับการเสริมขมิ้น มีค่าสีเนื้อเหลืองกว่ากลุ่มที่ได้รับการเสริมฟักทอง และกลุ่มควบคุม โดยมีความแตกต่างกันทางสถิติ (p>0.05) แต่ขณะเดียวกันสีเนื้อส่วนหน้าอกสูงกว่ากลุ่มที่เสริมสีผสมอาหารอย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติ (p<0.05) สำหรับการสูญเสียน้ำจากการประกอบอาหาร พบว่า กลุ่มที่ได้รับการเสริมสีผสมอาหารมีเปอร์เซ็นต์การสูญเสียน้ำหลังจากการประกอบอาหารสูงกว่ากลุ่มควบคุม กลุ่มเสริมขมิ้น และฟักทอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ทั้งนี้ต้องมีการศึกษา เพิ่มเติมในส่วนของระดับการเสริมขมิ้น และฟักทองที่เหมาะสำหรับไก่เบตงเพื่อคงความเป็นอัตลักษณ์ของเนื้อไก่เบตง