Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีความวัตถุประสงค์เพื่อเพื่อศึกษาปัญหาและอุปสรรคในการเรียนของนักศึกษา ปีที่ 1 ปีการศึกษา 2559 หลักสูตรนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา และศึกษาความสัมพันธ์ ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล การรับรู้ความสามารถของตนเอง แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ กับปัญหาและอุปสรรคใน การเรียนของนักศึกษาปีที่ 1 ปีการศึกษา 2559 หลักสูตรนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา กลุ่ม ตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย จ านวน 113 คน ได้มาจากการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) แบบสอบถามเกี่ยวกับข้อมูลทั่วไป 2) แบบสอบถามการรับรู้ความสามารถของตนเอง 3) แบบสอบถามแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ 4) แบบสอบถามปัญหาและอุปสรรคในการเรียน แบบมาตราของ ลิเคิร์ท (Likert Scale) จ านวน 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติ t-test และสถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน (The Pearson Product Moment Correlation Coefficient) ซึ่งผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1) นักศึกษาชั้นปีที่ 1 หลักสูตร นิติศาสตร์มีการรับรู้ความสามารถของตนเองโดยรวมอยู่ในระดับสูง (มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.84) 2) นักศึกษาชั้นปีที่ 1 หลักสูตรนิติศาสตร์มีการรับรู้แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์โดยรวมอยู่ในระดับสูง (มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.00) 3) นักศึกษาชั้นปีที่ 1 หลักสูตรนิติศาสตร์มีการรับรู้ปัญหาและอุปสรรคในการ เรียนโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง (มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.23) และ 4) ลักษณะส่วนบุคคล การรับรู้ ความสามารถของตนเอง แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ มีความสัมพันธ์กับปัญหาและอุปสรรคในการเรียนอย่าง ไม่มีนัยส าคัญทางสถิติ
